Tutuklama yok, halka karşı savaş var!

Türk “islami faşizmi”nin şefi Erdoğan, Türk Devleti’ne yaraşır kalleşlikte ve kirlilikte bir Kürt-Türk Savaşı’nı yönetiyor. Bu unsur gittiği her yerde, yönettiği veya katıldığı her toplantıda adiliğin en hasını göstermekte bir beis görmüyor.

Ortadoğu’da adi..

ABD’de adi..

BM’de adi..

Aynı Erdoğan’ın kurmayları ise adi birer yalaka gibi davranıyor, her yerde, her ortamda Duçe’nin Ortadoğu’daki lider pozisyonunu parlak sözlerle kitlelere yutturmaya çalışıyorlar.

(Burada küçük bir not düşeyim.. Yazılarımda uslup sertliğinden bahsedilir. Ama düşünün ki karşımda “sayın” diyebileceğim hiçbir Türk, İran ve Kürd’e düşmanca bakan diğer kişilik yoktur.)

Evet Bay Erdoğan, diktatörlerin demir yumrukları altında inim inim inleyen ve Ortaçağı bir adım aşamamış, zavallı ve sürü halinde yaşamak zorunda bırakılmış bazı halkların, Araplar’ın, zorlama lideri olabilir. Ama aynı Erdoğan’ın liderliği, faşist şef pozisyonu gerçek liderlik değil. O ABD tarafından ortaya itilmiş taşeron bir liderdir, taşeron bir şeftir. Bu taşeron ve bağımlı yapısı ile Erdoğan ve yönettiği Türk Devleti, Kürdistan’daki katliamlarını dünyaya karşı gerekçelendirme lüzumu dahi hissetmiyor. Aynı şekilde dünyaya da “kafa tutmakta” bir sakınca görmüyor. AB Üyesi olan Kıbrıs’ın kuzeyini yutmuş, ekonomik kaynaklarını da yutmak üzeredir. Eğer danışıklı bir dövüş değilse, şimdi de İsrail gibi zor bir lokmayı gözüne kestirmş durumdadır.. Aklınca 100 atom başlığı bulunan İsrail’i sindirecek. Tıpkı “kükreyen fare” filminde iki süper güce kafa tutan küçük Avrupa dukalığı gibi..

İşte sınırsız güçlerle bezendirilmiş bu çağdaş Cengiz Han, bu Anadolu’lu “Kuyucu Murat Paşa” (toplu mezarlar), bu Gaddar Selim (Sultan Selim nam eşkiya) şu anda tam gaz bir (kızıl veya beyaz) Kürt Katliamı yürütüyor.. İran ve Obama’nın içinde yer aldığı onursuz, omurgasız ittifaklara girişiyor. Bay Obama ve devamı olduğu geleneğin, Kürdistan meselesini bir NATO meselesi haline getirdiği görürsek hiç şaşmayalım (hani ya olur dersek başımız ağrımaz).

Birkaç gün önce, Şemzinan’da bölgesel bir çatışma cereyan etti. Türk Ordusu esaslı bir darbe yiyince doğrudan doğruya sivil hedeflere yöneldi ve çok sayıda sivili şehit etti. Hiç kimse, Güneyli Kürtler, Türk partileri, NGO’lar dahil hiç kimse gıkını bile çıkarmadı. Ama bu vahşete cevap olarak Türk başkentinde TAAAK diye bir ses çıkınca yukarda saydığım çevreler ayaklarına basılmışcasına bağırmaya başladılar.. Dökülen Kürt Kanı olunca susan, şimdiye kadar sakındığım Güneyli Lider her zamanki gibi, katliamlar çerçevesinde Türk Devleti’ne paralel bir bildiği yayınlayarak olayı “bı tûndî şermezar” etti. Hatta gerilla liderliği bile bu savunma tarzını kınadı.. BEN ASLA BU SAVUNMA TARZINI KINAMIYORUM! Tükler’in gerçekleştirdiği sivil ve kural dışı askeri katliamları kınanmadıkça, engellenmedikçe eylem yerindedir..

Kürt Halkı’na karşı topyekun savaş ilan eden, her gün onlarca BDP’liyi zindanlara tıkan bir faşist sistem var orta yerde.. Bu gayri meşru devlete ve onun saldırılarına MEŞRU ZEMİNDE KALARAK CEVAP VERİLEMEZ. Ben BDP bu işi yapsın demiyorum. PKK bu işi yapsın demiyorum. Ama onların dışında kalan Kürt Halkı’nın fedailerinin morallerini bozmaya da kimsenin hakkı yoktur diyorum. ETA bunu yaptı, IRA bunu yaptı ve özgürlük mücadelesini yükseklere taşıdı.

Türk Devleti topyekun bir saldırı başlatmışken, Kürtler’in ve Blok veya Kongre Hareketi’nin her platformdan yararlanması tabiidir ve görevdir. Erdoğan Devleti sizi tahrik etmektedir ve tahriklerine devam edecektir. Bu tahriklere prim vermeyiniz. Bence Parlamentodan yararlanmama kararı hedefini bulmuştur. Bundan sonrası adiş osmanlı oyunlarına gelmekle eştir. Sosyalistler, özgürlükçü demokratlar her platformdan yararlanmanın kıymetini iyi bilirler. Parlamento’nun o aldatıcı kürsüsüne çıkılmalı ve gerçekler haykırılmalıdır. “Parlamento tek çıkış yoludur” demagojisine yatanlara bunun kocaman bir yalan olduğu gösterilmelidir. Nasıl yapılır bu? Şöyle: Doğru ve çözümü intac eden öneriler sunularak bunların nasıl “oy çokluğu” ile red edildiği gösterilmeli, parlamentonun aslında bir çoğunluk diktaturası olduğu gösterilmelidir..

Bu bir öneridir. Umaarım dikkate alınır...

2011-09-26

A Sirac Kekuyon