Sanatçı milli, yazar milli, tarihçi milli, mitolog milli olmadıkça..

Sanatçı milli, yazar milli, tarihçi milli, mitolog milli olmadıkça..

Türk Devleti, Kürdistan’ı tarihe gömmek için çok bilimsel metodlar kullanıyor. Bir yandan tüm hızı ile askeri alanda bahar saldırısına hazırlanırken., öte yandan psikolojik savaşın tüm inceliklerini kullanarak Kürt Ulusu’nun meşru hakları için “savaşma isteği”ni kırmak, aralarına nifak sokmak, para saçarak “önemli” zayıfları satınalıp kullanmak, umutsuzluk yayıcı yayınlar, dedikodular ve söylentiler yaymak suretiyle içten çökertme çabasından geri durmuyor. Olta atıyor, pislik türü bozguncular yemi yutma yarışına giriyorlar.

Türk devleti bu satın alma çabasını iki alanda yoğunlaştırmış bulunuyor. Birincisi; kendini beğenmiş ex-politik unsurlar, ikincisi; sanatçılar. Bu konuda NATO’nun, ABD’nin, EU’nün ve Arap devletlerinden bir bölümünün desteğini arkasına almış durumda.

Açalım..

Sanat Dünyamızdan en önde yürüyen (Kürd’ün talihsizliği) “Şivan” çoğumuza taaa başlarda bilmemiz gerekenleri göstermiştir. Sanatçısı, yazarı, tarihçisi, mitologu, entellektüeli veya halk arasındaki aydınlık insanları ile zorluklar karşısında gerilemeyi red eden bir cephe gerisi ordu yetiştiremedik. Ancak ferdi gayretlerle bir şeyler yapan, yapmaya çalışan kişilerle yetindik. “Ne olacak bir Şivan olmazsa” diyenleriniz muhakkak vardır. Bazan en önlerde yürüyen bu düşüncedeki insanlarımızın gözleri hep dışarda olduğu, tam bağımsızlık şiarını gereği gibi algılamadıkları için direniş tarihimiz boyunca tökezleyip durduk. Özellikle kolonyalistlerin cetvelleri ile bölündüğümüzden beri hata üstüne hata yaptık. Koçgiri, Malatya, Baban, Barzan, Şikakî, İstiklal Cemiyeti, Çoligliler’in öncülüğünde cereyan eden 1925 direnişi, Agirî, Dêrsim, Mehabad ve diğer odakların direnişleri hep bu eksikliğin gölgesinde gelişti. Gizli ve düşman bir el ulusal bilincin kitlelere layıkı ile ulaşmasını engelledi. İç feodaller bunların başında geliyordu. Direnişlerin yükselme momentlerinde hakim olan coşku, en ufak bir gerileme belirtisinde hainlerin boy vermesi ve bozgunculuğun şahlanması ile sonuçlandı.

İnsanlar, aydınlanma çağı dediğimiz bu günlerde başkalarının tecrubelerini iyi takip edip, kendimize özgü yolu çizmeyi beklerken, biz, Kürt Halkı olarak nerede ise tam tersine başarısızlığın yolunu bulmak için çabaladık. Bölündük.. Benim sanatçım-senin sanatçın esprisine takıldık. Bölgecilik, aşiretçilik, ideolojik barışmazlık gibi başarısızlığa götürecek yolu seçtik. “Halklar’ın kardeşliği” dedik, halklardan kazık yedik. Talepler çıtasını indirdik, Şivanlar yarattık. Kolonyalistlerin sınırlarını esas aldık, Talabaniler yarattık. Taarih bilinci hak getire! Ulusal vizyon mumla aranır durumda.. En küçük bir tökezlemede kaçan enteller dünyası olduk. 40 milyon nüfuslu en büyük sömürge altı ülke olma utancını yaşadık, çocuklarımıza yaşattık.

Şu duruma bakın..

Şahıslar değil, Güney Yönetimi düzeyinde Kuzeyli ex-politikacılar davet edilerek çirkin maddi olanaklar sağlanıyor, bunlara teslimiyetin yolu, ya da AKP ile işbirliği öneriliyor.. Kelimeler sert gelebilir, ama yaşadığımız batağa baktığımızda hafif kalır. Neymiş; AKP Kürt Sorunu’nu çözecek olan tek parti imiş.. Bu çabalara en üst düzeyden, en alt düzeye kadar pek çok Türk Politikacısı ve diplomatı da katılıyor. Ben Güney’den maaşlı pek çok Kuzeyli insan tanıyorum. Yayın organları çıkarmak için yüklüce para alanlardan tutun, taahhüt işlerindeki parsaya kadar akla gelebilecek her türlü menfaat sağlanmak suretiyle kendilerini aydın sanan enteller satın alınıyor. Her şey Türk Devleti’nin kaşlarını çatmasını engellemek, bir aavuç dolar kazanmak içindir. Ulusal çıkar falan gibi şeyler hak getire..

AKP Kürt Sorunu’nu çözecekmiş. Haydi o halde hep beraber AKP’ye! Nasıl diye bir soruyu içten gelen duygular ve tarih bilinci ile soran bir tek Kuzeyli entel çıktı mı? Sorması gerekse bile sormaz ki.. Akılları fikirleri teslimiyete giden yolda kendilerini en iyi pazarlamaktadır. Hiç olmazsa bir insaflı çıksa da şu şehitlerimizi bir hatırlasa da şu hislerimizi onlara bir iletse: Peki Güneyli Yönetici kardeşim, madem AKP’nin Kürt Sorunu’nu çözmekteki önerileri o kadar değerli ise, haydi, mahalli iktidar elinizde AKP’nin Kuzeyli’ye önerdiklerini siz uygulayın. Kürtçe eğitim veren okulları kapatın. Öğrenimi derhal arapçalaştırın.. TV’leri Araplar’ın emrine verin. Petrol ihracatını başlatmayın. “Ey Reqîb”i asla okumayın. Tek Millet Şiarına göre hareket edin, Kürd’üm deseniz bile ardından yüce Arab Milleti’nin bir parçası olduğunuzu belirtin. Vatanım “Kürdistan”dır demeyin. Tek millet, tek vatan, tek bayrak ve tek devlet sizin amentünüz olsun.. Çünkü AKP böyle buyuruyor.

Bu mudur bize dayattığınız çözüm. Haydi düşman düşmandır seni köle olarak tutmak için herşeyi yapabilir. Ama bunu “kutsal çözüm” olarak sunarsan kendine tarih içinde bir isim seç derim..

Evet, Kürt Milleti olarak, önderinden tutun en sondaki neferine kadar büyük bir cesaretle her kıvılcımda direndik. Kurbanlar verdik, yurdumuzdan sürüldük.. Köylerimiz şehirlerimiz yakıldı. Direnişler boyunca toplam 2.5 milyon şehit verdik. Türk, Arap ve Fars devletleri bir milleti toptan sürgün etmekte dünya şampiyonu sayılırlar. Onlar hep öyle kalabilirler. Düğümün çözümü ise bizde. Ama sonuç alacak beceriyi yani; birlik olmayı, salt ulusal düşünmeyi, tarih bilincimizi geliştirmeyi, artık tanınmaz hale gelen İslam’a, Alaviliğe doğru yorum getirmeyi bir türlü beceremedik veya bu konuda çaba harcamadık..

Zaten her olaya kolaycı bir yaklaşım göstere göstere bugünlere gelmedik mi? Oysa politika üreten, öncülüğe soyunan insanlarımızın başarının yolunu doğru okumaları gerekir.

Biliyorum, yazdıklarım belki dikkate bile alınmayacaktır. Ama ben en aşağısından tarihe not düşüyor, şehitlerin kanlarını paraya çevirenlerin maskelerini indirmek için elimden geleni yapıyorum.

2011-02-11

A Sirac Kekuyon